Փետրուար 1-ին, վար­չա­պետ Փա­շինեան «Հան­րա­յին ձայ­նասփիւ­ռ»-ին տուած հար­զացրոյ­ցին անդրա­դար­ձած է նաեւ Հա­յաս­տա­նի ազ­գա­յին փա­ռեր­գը փո­խելու անհրա­ժեշ­տութեան:

“Մեր հիմ­նը ամե­նակա­րեւոր տեքստն է, որը մենք կա­րող ենք եւ պէտք է ու­նե­նանք։ Մեր հիմ­նի մէջ կայ թշնա­մի բա­ռը։ Ի՞նչ է նշա­նակում, որ թշնա­մու ըն­կա­լու­մը մեր աշ­խարհըն­կալման կա­րեւոր մասն է։ Ինչ անում, չենք անում, մեր թշնա­մին միշտ ներ­կայ է”,– նշած է ան։ 

Բա­ցի ատ­կէ, Փա­շինեան ար­ձա­նագ­րած է, որ Ազեր­պայճա­նի մէջ ձե­ւաւո­րուող գի­տակ­ցութեան 90 տո­կոսին մէջ ներ­կայ են Հա­յերը, հա­մոզում յայտնե­լով, որ Հա­յաս­տան կ՚ազ­դէ Ազեր­պայճան­ցի­ներու ըն­կա­լումնե­րուն վրայ։ 

Անդրա­դառ­նա­լով Ան­կա­խու­թեան հռչա­կագ­րի դրոյթնե­րուն ան ըսած է.

“Ինչպէ՞ս է մեր մի­ջավայ­րը ըն­կա­լում մեր ու­ղերձնե­րը։ Մենք անընդհատ ասում ենք՝ Ադրբե­ջանը, Թուրքիան ինչպէս են ըն­կա­լում, իսկ Վրաս­տա՞նը։ Հարց չենք տա­լիս, թէ ին­չու Վրաս­տա­նը պաշտպա­նական ոլոր­տում խո­րը յա­րաբե­րու­թիւններ ու­նի Ադրբե­ջանի եւ Թուրքիայի հետ, բայց ո՛չ՝ Հա­յաս­տա­նի”։

Ըստ Փա­շինեանի՝ «եր­բեք խա­ղաղու­թիւն չենք ու­նե­նայ, եթէ Ան­կա­խու­թեան հռչա­կագ­րում Ար­ցա­խի եւ Հա­յաս­տա­նի վե­րամիաւոր­ման որո­շում լի­նի»։ ■